De onderhandelingen met de Belgische Congo inzake de spoedig te verlenen onafhankelijkheid geraakten in een stroomversnelling. Er werd op het laatste nippertje toch nog van alles aan gedaan om bestuur, onderwijs en infrastructuur te verbeteren in de Afrikaanse kolonie. De uitgaven voor de Congo stegen met 5 miljard frank. Gevoegd bij de grotere uitgaven aan het onderwijs in België zelf (6,5 miljard frank meer), betekende dit dat voor het tweede achtereenvolgende jaar kunstgrepen moesten worden uitgehaald om de staatsbegroting een beetje in evenwicht te houden. Dat gebeurde vooral door allerhande bezuinigingen, onder andere op defensie. De financiële perikelen droegen bij tot de vorming van een klimaat van crisis. Het begon duidelijk te worden dat er dringend van alles op sociaal, economisch en bestuurlijk gebied moest veranderen. De regering verkortte de dienstplicht tot 12 maanden, verhoogde en indexeerde de pensioenen in de hoop daarmee aan populariteit te winnen. In Vlaanderen was het onrustig door breed verzet tegen de voorgenomen volks- en talentelling. Gevreesd werd dat de gegevens zouden worden misbruikt om de taalgrens ten nadele van de Vlaamse gemeenschap te verschuiven, vooral in en om Brussel, waar de verfransing sterk was toegenomen.~~~ In Luik en de Borinage brak in februari een algemene staking uit tegen de saneringsplannen in de mijnbouw. De regering moest in opdracht van de EGKS de minder goed renderende mijnen sluiten, hetgeen het ontslag van duizenden kompels met zich meebracht. Ook in de Kempische mijnen waren de werknemers bang voor de gevolgen en gingen de straat op om te demonstreren.~~~ Na een gevangenisstraf van 15 jaar werden twee vooraanstaande ex-collaborateurs op vrije voeten gesteld: Hendrik Elias (1902-1973), ex-voorzitter van het VNV en Franz Hellebaut (1898-1984), indertijd commandant van het Waals Legioen.
Toelichting